Bir hüzün sarkacı bu öyküde de
İkimizin arasında gidip gelen
İnatçı sarmaşığı kırılmış saksıların
Kopardıkça büyüyen aşklar gibi
Günbatımlarını adıyorum sana
Bu şarkımı tut ve bırakma
İster kendi rengine boya onu
İster bırak uykularını bölsün
Ya da çık sokağa çocuklara dağıt
Ben uykusuz geceler adıyorum sana
Ben yolculuklar adıyorum sana
İster git dönme bir daha
Gemi donatıp yüreğimi aşkla
Çünkü ben kıyılarına vurdum senin
Güneşe tutulan bir ayna içinden
Gözlerimi gözlerimi adıyorum sana
Bu kırgınlıklar tarihçesini sen yazdın
Ben bu tarihçeyi adıyorum sana
Sen en bitmez düğünümsün benim
Spartaküs gençliğimde çarmıha gerilen
Krematoryumlarda girdiğim gerdeksin
Artık sana şiir yazmamayı adıyorum
|
This entry was posted on 15 Eki 2009 at 21:24 and is filed under ŞİİR/AŞKTA SAKINMAK OLMAZ. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can leave a response, or trackback from your own site.
Yorum bırakın